امام حسن عسکری علیه السلام
پرش به ناوبری پرش به جستجو
ابومحمد حسن بن علی عسکری علیهما السّلام (۲۳۱ یا ۲۳۲ - ۲۶۰ ه.ق) یازدهمین امام شیعیان است. ایشان فرزند امام هادی علیه السلام است و پس از شهادت پدر بزرگوارشان در سال ۲۵۴ به امامت رسیدند. سالهای امامت ایشان در شهر سامرا و غالبا تحت کنترل شدید خلفای عباسی سپری شد. به نحوی که ارتباط آن حضرت با شیعیان بسیار محدود و تنها به وسیله وکیلان خاص آن حضرت بود.
آن حضرت در سال ۲۶۰ هجری به وسیله زهری که به دستور معتمد عباسی به ایشان خورانده شد به شهادت رسیدند. ایشان پدر حجت خدا بر زمین، امام زمان عجل الله فرجه الشریف می باشند.
مقام
امام یازدهم
نام
حسن
القاب
عسگری
کنیه
ابومحمد
پدر
امام هادی علیه السلام
مادر
حدیثه خاتون
زادروز
هشتم ربیع الثانی یا بیست و چهارم ربیع الاول سال دویست و سی و دو هجری.
زادگاه
مدینه
مدت امامت
۶ سال
مدت عمر
۲۸ سال
تاریخ شهادت
هشتم ربیع الاول سال دویست و شصت هجری.
علت شهادت
مسمومیت توسط زهر
قاتل
معتمد خلیفه چهاردهم عباسی لعنت الله علیه
مدفن
سامرا
محتویات
۱ ولادت
۲ کنیه و القاب
۳ شمایل امام
۴ دوران کودکی
۵ خلفای معاصر با امام
۶ دوران امامت۶.۱ محدودیت ها و فشارهای خلفای عباسی بر امام
۶.۲ نحوه ارتباط شیعیان با امام عسکری علیه السلام
۶.۳ موقعیت امام در سامرا
۶.۴ بازداشت های امام
۷ شهادت امام حسن عسکری (علیه السلام)
۸ اصحاب امام حسن عسکری
۹ اوصاف و ویژگی های امام حسن عسکری علیه السلام۹.۱ دانش امام
۹.۲ عبادت های امام حسن عسکری (علیه السلام)
۹.۳ جود و بخشش
۱۰ تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیه السلام
۱۱ چند حدیث از امام حسن عسکری (علیه السلام)۱۱.۱ حکمت روزه
۱۱.۲ دوستی و دشمنی نیکان
۱۱.۳ دروغ کلید پلیدیها
۱۱.۴ تفکر
۱۱.۵ شب زنده داری
۱۲ پانویس
۱۳ منابع
ولادت
منابع غالبا ولادت آن حضرت را در ربیع الثانی سال ۲۳۲ در مدینه[۱]گفته اند اما در روز آن اختلاف دارند روز دهم [۲] یا هشتم [۳] یا چهارم[۴] ربیع الثانی تاریخ هایی است که ذکر شده است. [۵] ابن خلّکان تولد ایشان را روز پنجشنبه یکی از ماههای سال ۲۳۱ دانسته و قول دیگری را نیز که ششم ربیع الآخر سال ۲۳۲ میباشد، نقل کرده است. [۶]
منابع نام مادر آن حضرت را حُدَیث یا حدیثه گفته اند.[۷] برخی منابع نیز سلیل را به عنوان نام ایشان مطرح نموده اند که ممکن است لقب او باشد[۸]. در ستایش این بانو در روایتی از قول امام علی النقی علیه السلام آمده است: سلیل مسلولة من الآفات و العاهات و الأرجاس و الأنجاس (سلیل از آفتها، گزندها، پلیدیها و ناپاکیها محفوظ است.)[۹]
کنیه و القاب
مرقد مطهر امام حسن عسگری علیه السلام در سامرا،کنار پدر بزرگوارشان امام هادی علیه السلام
کنیه آن حضرت «أبومحمد» است و این کنیه را امام هادی علیه السلام بر ایشان نهاده اند[۱۰] که اشاره به این دارد که فرزند آن حضرت امام منتظر است که روایات ائمه پیشین ایشان را همنام پیامبر معرفی نموده بودند.
القاب آن حضرت که هر کدام آینه ی صفات برجسته و والای ایشان است، عبارتند از:
خالص: ایشان از هر آلایش و پلیدی پاک بودند.[۱۱]
هادی: ایشان نماد هدایت و نشانه ی راهیابی و حرکت در صراط مستقیم برای عالمیان بودند. [۱۲]
عسکری: سامرا یک منطقه ی نظامی به شمار می رفت و امام را به خاطر اقامت در آنجا (یا محله ای از آنجا) «عسکری» لقب دادند. لازم به ذکر است همانطور که مورخان تصریح کرده اند اگر در جایی لقب «عسکری» به تنهایی بکار رود مراد امام حسن عسکری است نه پدرشان. [۱۳]
زکی: ایشان شریف ترین و پاک نهادترین انسان روزگار خود بودند جان و دل خود را پاک کرده در راه اعمال نیک پرورش داده بودند. [۱۴]
خاص: خداوند ایشان را با فضائل و اجابت دعا، ویژه و خاص خود گردانیده بود. [۱۵]
صامت: ایشان خاموش بودند و جز به یاد خدا، تعلیم و حکمت گویی، لب نمی گشودند. [۱۶]
سراج: ایشان چراغی بودند در تیرگی ها و مردم را به صلاح و تقوا راهنمایی می کردند. [۱۷]
تقی: ایشان پرهیزگارترین انسان زمان خود بودند و بیش از هر کس پاسدار احکام دین و متکی به پروردگار به شمار می رفتند. [۱۸]
ابن الرضا عنوانی است که امام جواد و امام عسکری علیهما السّلام هر دو به آن شهرت یافته اند
ادامه »